viernes, 5 de noviembre de 2010

Luces e sombras, bicos escuros.

Unha pequena detención no tempo xa nun mundo sumiso como pode ser o das sombras. Distancias claras con resultados confusos, tal vez por un exceso de luz.






A imaxinación actúa contemplando o momento proxectado, a mente anhela o intre da unión.



Conxeado o tempo, un bico castigado pola distancia, que nunca chegará a darse.
Ambigüedade e varias horas de conversas e bicos na barra de ese bar, con Le
d Zeppelin de por medio, as cousas saen soas. Bueno, un pedaciño de ti tamén levan, tan nece
sario, tan máxico.

No hay comentarios:

Publicar un comentario